سافاری در شیلی؛ جزیره ایستر، دره مرکزی و سرزمین دریاچه ها - موسیقی با امیر

به گزارش موسیقی با امیر، شیلی به علت ویژگی های اقلیمی و آب و هوایی خود، یکی از برترین مقاصد گردشگری برای سافاری دوستان است. جزیره ایستر، دره مرکزی و دریاچه های یخچالی گوشه ای از دیدنی های شیلی هستند.

شیلی سرزمین ماجراجویی های دلپذیر و فراموش نشدنی است، گنجینه ای که بی شک مورد توجه علاقه مندان طبیعت گردی و سافاری قرار خواهد گرفت. تماشای ستارگان در میان خشک ترین بیابان دنیا، یخچال هایی چند هزار ساله که در جنوبی ترین بخش این کره قرار گرفته است، جنگل های سحرانگیز و دریاچه هایی فریبنده که برفراز آتشفشان ها شکل گرفته اند گوشه ای از مجذوب کنندهیت های سفر به این سرزمین جادویی است.

جزیره های این کشور زادگاه هزاران افسانه و داستان تخیلی هستند و سنت و آیین مردان بومی آن قابل توجه و ستودنی است. از سوی دیگر نبض زندگی مدرن در شهرهایی همانند سانتیاگو با قدرت می زند و درمجموع طی سفر به شیلی چالش های پیش روی تان قرار خواهد گرفت که ارزش غلبه کردن را دارند؛ اما چیزی در مورد شیلی وجود دارد که شاید نتوان آن را در قالب واژه ها بیان نمود. جاهای تماشای شیلی مملو از منظرههای طبیعی گسترده است؛ اما شما در عین حال می توانید این گستردگی را حتی در خلق و خوی مردمان این سرزمین نیز مشاهده کنید. احساس ناب جریان زندگی که در وجودتان به نرمی به حرکت میافتد، حقیقتا ستودنی است. اینجا شما می توانید طبیعت را به واقع لمس نموده و به جستجوی نواحی کاملا بکر و دست نخورده بروید. مردمان ساکن این نقطه از دنیا به حقیقت شما را با مهمان نوازی و مهربانی خود شگفت زده می نمایند. درمجموع سفر به شیلی تجربه ای به واقع تازه و کامل است، آن نیز در مکانی که شما صلح و آرامش را با جسم و روح خود حس خواهید کرد.

شکل نوار مانند این کشور به همراه تنوع جغرافیایی بی نظیرش به شیلی امکان داده تا میزبانی در خور احترام برای تنوعی قابل توجه از شگفتی های طبیعت و ویترینی منحصربه فرد از فرهنگ محلی باشد. در بیابان آتاکاما ناگهان ماه و مریخ پیش روی تان ظاهر شده و هیجان زده تان می نمایند. دره های پوشیده از برف پاتاگونیا حقیقتا شگفت انگیز است و پارک های ملی و حوزه های دریاچه های آن و محل قرار گیری شان واقعا مسحور نماینده است. عواملی که دست به دست نیز داده تا علاقه مندان گشت و گذار و حضور در طبیعت از اقصی نقاط دنیا مشتاقانه به بازدید این بهشت زمینی بیایند. در کنار رمز و راز حاکم بر جزیره ایستر، لذت مزه مزه کردن نوشیدنی های محلی یا غرق شدن در شلوغی شهر سانتیاگو به آن سبک خاص اروپایی چیزی نیست که به سادگی قابل چشم پوشی باشد.

به همین دلیل اگر بدانید دقیقا در این سفر پرماجرا در پی چه نوع ماجراجویی هستید، راحت تر مقصد خود را انتخاب خواهید کرد. به همین دلیل در این مجال سعی کردیم در مورد مهمترین جاذبه های گردشگری این کشور و مکان های ایدئال برای سافاری دوستان اطلاعاتی را در اختیار شما عزیزان قرار دهیم. پیش از این از بیابان آتاکاما و دنیای شگفت انگیز پاتاگونیا صحبت کردیم، حال نوبت معرفی چند مقصد مجذوب کننده دیگر شیلی است.

سرزمین دریاچه ها (Chilean Lake District)

اگر با چشمان پرندگان و از آسمان به کشور شیلی نگاه کنید، شاید هیچ کجا به سحرانگیزی منطقه دریاچه های شیلی نباشد، منطقه ای در جنوب این کشور که با حضور دریاچه های متعدد در امتداد دامنه های رشته کوه آند جلوه ای خاص به خود گرفته است. موزائیکی شکل گرفته از دریاچه های یخچالی، قلل آتشفشانی پوشیده از برف و البته جنگل های سرسبز که یکی از زیباترین منظره ها این کشور را شکل داده اند.

زنجیره ای از دریاچه های کوچک و بزرگی که در مسافتی چند صد کیلومتری واقع شده و از شهرهای تموکو (Temuco) تا پوئرتو مونت (Puerto Montt) امتداد یافته اند. همانگونه که پیشتر نیز اشاره کردیم، شیلی و آرژانتین در مجاورت یکدیگر واقع شده و تقریبا منظرههایی مشابه یکدیگر دارند، به همین دلیل بسیاری از گردشگران ترجیح می دهند حین گشت و گذار در شیلی سری نیز به آرژانتین زده و از تماشای های این کشور نیز بازدید نمایند. در نهایت چه به وسیله هوایی و چه زمینی امکان سفر به این منطقه ها وجود دارد، سفری که قطعا خاطره انگیز و فراموش نشدنی است.

بسیاری از گردشگران ترجیح می دهند که به وسیله جهت هوایی خود را به پوئرتو مونت برسانند، جایی که چسبیده به جهت 1200 کیلومتری و بسیار خوش منظره کارِترا آسترِل (Carretera Austral) است. این جاده در جهت خود پیچ و تاب خوران از میان جنگل های انبوه و منظرهی فراموش نشدنی از دریاچه های تماشایی این منطقه عبور نموده و در نهایت به جنوب منطقه پاتاگونیا ختم می گردد. اما در شمال آن به سرزمین دریاچه های شیلی می رسیم. تنها در فاصله اندکی از پوئرتو مونت، پوئرتو واراس (Puerto Varas) واقع شده است، شهری در کنار دریاچه که عمده ترین ویژگی و امتیاز آن قرار گرفتن در مجاورت قله آسرنو وولکینو (Osorno Volcano) است. این قله سمبل و نماد محلی این منطقه به شمار آمده و از نظر ظاهری به قله فوجی در ژاپن شباهت دارد. این قله بعلاوه یکی از فعالترین قلل آتشفشانی بخش جنوبی رشته کوه آند است.

این شهر الهام بخش معماران آلمانی و سوئیسی بوده و به خاطر تعدادی از اولین بوتیک هتل های این منطقه به خود می بالد، از سوی دیگر این شهر یک بهشت رویایی برای تجربه فعالیت های خارج از منزل و در هوای آزاد است. کمی دورتر از این شهر و در شمال به دیگر شهر ساحلی این منطقه می رسیم که فروتیگَر (Frutillar) نام دارد. جایی که سواحل و کرانه های آن با ماسه های سیاه رنگ پوشیده شده و آب های کریستال گونه و شفاف دریاچه را قاب گرفته است. منظره ای که حقیقتا تماشایی و خیره نماینده بوده و تا مدت ها در فکر بازتماشامایندگان باقی می ماند.

حین حرکت به سمت منطقه ها کوهستانی، از کنار دریاچه های زلال آب و جنگل های باستانی مملو از درختان همواره سبز araucaria عبور خواهید کرد که در کنار بی شمار قلل آتشفشانی در پارک ملی ویلاریکا (Villarica National Park) واقع شده اند. در همین منطقه شهر دیگری به نام فوکان (Pucon) نیز واقع شده است که در سایه این آتشفشان و در مجاورت دریاچه ای به همین نام واقع شده است. در واقع حضور در این منطقه و تماشای این شگفتی های طبیعی خاطره انگیز است، به ویژه با درخشش آبی رنگ دریاچه ها در کنار قلل مخروطی شکل آتشفشانی که برفراز شهرها سایه افکنده اند. قللی که گاهی به رنگ سرخ درخشیده و با خروج دود و بخار ترس به دل ها می اندازند. با این وجود این شهر به عنوان مرکز فعالیت های هوای آزاد و بیرونی شیلی شناخته شده و معروف است. شاید مجذوب کننده ترین بخش حضور در این منطقه بالا رفتن از قله آتشفشانی ویلاریکا است. مطمئن باشید این کوهنوردی ارزشمند است، چراکه با رسیدن به قله آن چنان منظرهی پیش روی بیننده قرار می گیرد که هوش از سرش می برد.

دیگر فعالیت های رایج دراین منطقه شامل کایاک سواری در دریاچه، تورهای گردشگری در جنگل های اطراف و البته رفتینگ در رودخانه Trancura River است. فصل زمستان برترین موعد سال برای اسکی سواری و اسنوبرد سواری است و در نهایت بعد از تجربه یک روز لذت بخش و پر انرژی می توانید خستگی خود را در یکی از بی شمار چشمه های آب گرم برطرف کنید که در همان نزدیکی واقع شده اند.

از سوی دیگر از قلم نیاندازید که آرژانتین درست جایی در همان نزدیک است و شهرهایی همانند باریلوچه (Bariloche) و سن مارتین د لوس آندز (San Martin de los Andes) به راحتی و به وسیله ماشین یا اتوبوس در دسترس هستند. دریاچه ای زیبا از شهر سن مارتین تا باریلوچه کشیده شده که تماشایش خالی از لطف نیست. این سفر بعلاوه با مشاهده منظره ها کوهستانی، جادوی طبیعت اطراف و البته توقف در یک دهکده بی نظیر همراه است که به ویژه بهشتی برای عاشقان طبیعت به شمار می رود.

جزیره ایستر (Easter Island) یا راپا نویی (Rapa Nui)

جزیره ایستر که با نام راپا نویی نیز شناخته می گردد، یک جزیره کوچک آتشفشانی است که در اقیانوس آرام واقع شده و در حدود دو هزار مایل از سواحل غربی شیلی فاصله دارد. این جزیره یکی از منزوی و دورافتاده ترین نواحی مسکونی این سیاره است که بیش از هرچیز دیگر به خاطر حضور بیش از هشتصد مجسمه منحصربه فرد شناخته شده و معروف است. پیکره هایی بلند بالا که از آن ها با نام مجسمه های سنگی موآی (Moai) یاد می گردد. این مجسمه ها در گوشه و کنار جزیره قبل مشاهده بوده و تئوری های متعددی در مورد نحوه ساخت این مجسمه های سنگی غول پیکر ارائه شده است. از حضور و تهاجم بیگانگان گرفته تا نظریه های معقول تری مثل دست داشتن اعضای قبایل پولینزی باستان در ساخت این مجسمه های مرموز.

این مسئله به ویژه با توجه به این حقیقت که این منطقه عمیقا تحت تأثیر میراث پولینزیایی ها واقع شده است، باور پذیرتر است. از سوی دیگر به نظر می رسد دست کم شصت درصد از جمعیت 5 هزار نفری ساکنان جزیره به نحوی از نوادگان بومیان باستانی ساکن این جزیره یا همان راپا نوئی هستند. ساکنان باستانی این جزیره از آن با نام TE PITO O TE HENUA یاد می کردند که به معنی مرکز دنیا است.

تاریخچه و جاذبه های جزیره ایستر

این باور وجود دارد که نخستین ساکنان این جزیره در قرن ششم و از جزایر مارکیسس به این منطقه وارد شدند. پیش از ورود جیکاب راگوین (Jacob Roggveen) و کمپانی هند شرقی به این جزیره، این مردمان بیش از هزار سال را در مکانی به غایت منزوی و دورافتاده سپری کردند. راگووین در یکشنبه عید پاک در سال 1722 قدم به این جزیره نهاد و همین امر باعث شد که نام اروپایی آن جزیره ایستر باشد.

انزوای حاکم بر جزیره باعث شکل گیری فرهنگی پیچیده شده بود که ناخودآگاه تحت تأثیر کمبود مواد غذایی و جنگ های اجتناب ناپذیر قبایل رنگ و لعابی متفاوت پیدا نموده بود. اما با این حال روح جزیره در رگ و پی ساکنان جزیره جریان داشته و در آیین، فرهنگ و سنت های آن ها کرد پیدا نموده است. آداب و سننی که هر سال در قالب جشنواره سالانه راپا نویی که در ماه فوریه برگزار می گردد، یادآوری شده و جشن گرفته می گردد. در قالب این مراسم می توان گوشه هایی از فرهنگ باستانی این مردمان را در قالب فعالیت هایی همانند آواز خوانی، اجرای حرکات موزون، نقاشی بدن و البته انتخاب ملکه تازه مشاهده کرد.

این جزیره نیز یک پارک ملی است و نیز به عنوان میراث دنیای یونسکو شناخته می گردد و البته در کنار جادوی نهفته در پس این مجسمه های سنگی خاموش، جاذبه های بیشتری برای عرضه به گردشگرانی دارد که هر ساله از گوشه و کنار دنیا به بازدید آن می فرایند. اینجا حقیقتا برترین مکان برای جویندگان ماجراجو است. برخورداری از پهنه های آبی زلال باعث شده غواصی اسکوبا یکی از فعالیت های مفرح و مورد توجه باشد که با غوطه ور شدن در میان آب های اقیانوس آرام و موج سواری لذتی مضاعف را به علاقه مندان هدیه می دهد. علفزارهای وسیع و متعدد و قلل آتشفشانی این منطقه را چه پای پیاده و چه سوار بر اسب می توان مورد کندوکاو قرار داد یا در عوض به دنیای زیرین سفر نموده و به آنالیز سیستم غارهای زیرزمینی پرداخت.

اگر خواست شما استراحت در ساحل، مطالعه کتاب و البته لذت بردن از احساس آرامش حاکم بر محیط است، باز نیز جزیره ایستر به خوبی نیازهای شما را تأمین می نماید. در این صورت پیشنهاد می کنیم حتما سری نیز به ساحل اواهه Ovahe beach بزنید که مکانی ایدئال برای این منظور است. در عین حال ساحل سفید و مرجانی آناکنا (Anakena) در پارک ملی راپا نویی را از قلم نیاندازید، جایی که ظاهرا نخستین ساکنان جزیره در بدو امر قدم به آن گذاشته و برای سال ها در آنجا سکونت داشتند.

برای رسیدن به این جزیره باید مسافرتی 5 ساعته با هواپیما از شهر سانتیاگو را تجربه کنید، البته مدت زمان پرواز به شرایط جوی و وزش باد بستگی دارد. بهتر است دست کم سه تا چهار روز در جزیره توقف کنید تا نیز از جاذبه های متعدد آن تماشا نموده و نیز از اقامت در هتل های لوکس و شگفت انگیز آن لذت ببرید که علی رغم دورافتاده بودن این جزیره، برترین امکانات را در اختیار مسافران قرار داده و سفر آن ها را خاطره انگیز و لذت بخش می نمایند.

در نهایت از قلم نیاندازید جزیره ایستر در نقطه ای منزوی و دور از قیل و قال زندگی مدرن واقع شده است و فرهنگی منحصربه فرد و مخصوص به خود دارد که تجربه اش قطعا دوست داشتنی خواهد بود.

تاکستان ها و دره مرکزی (Centeral Valley)

وقتی به دنیایی تازه فکر می کنید، شیلی یکی از گزینه های مطلوب و مناسب است. کشوری که در کنار فرهنگ، جغرافیا و البته شگفتی های طبیعی خود، به خوراکی و به ویژه نوشیدنی هایش می بالد. در ابتدا این کلنی نشین های اسپانیایی بودند که بعد از ورود به این منطقه با دستورالعمل های خاص خود آغاز به فراوری نوشیدنی کردند، در ادامه فرانسوی ها نیز ذائقه خود را در این امر دخیل نموده و باعث معروفیت هرچه بیشتر آن ها در سطح دنیای شدند. با این حال به نظر می رسد هر سال بر تعداد فراورینمایندگان محلی افزوده می گردد.

تنها یک رانندگی کوتاه از شهر سانتیاگو شما را به یکی از برترین مکان های این منطقه می رساند که بزرگترین تاکستان های این کشور را در خود جای داده اند. در واقع بسیاری برای تماشای این دره و زیبایی منظره تاکستان ها حتما حین سفر به شیلی بازدیدی از این نقطه نیز دارند. کمی دورتر و در جنوب این منطقه به دره راپل (Rapel Valley) و به ویژه بخشی از آن موسوم به دره کولچگو (Colchagua Valley) می رسیم. اینجا محل زندگی کابوی های بومی یا هوآزو (huaso) است، منطقه ای با بافت سنتی و منظرههای روستایی که ارزش بازدید کردن را دارد.

در نهایت گشت و گذار در دره مرکزی می تواند تجربه ای جالب توجه باشد. به ویژه در ماه های مارس تا می، گشت و گذار در طبیعت، راه پیمایی، اسب سواری و دیگر فعالیت های ماجراجویانه اغلب در دسترس بازتماشامایندگان واقع شده است. بعلاوه علاقه مندان در صورت تمایل می توانند در فصل برداشت انگور به این محل سفر نموده و خود نیز در این کار شرکت نمایند که تجربه ای خاطره انگیز خواهد بود.

امیدوارم این اطلاعات تازه از جاذبه های گردشگری کشور شیلی برای شما نیز جالب توجه بوده باشد. نظرهای خود را در مورد کشور شیلی با ما وسایر کاربران موسیقی با امیر به اشتراک بگذارید.