شب ادراری از پیشگیری تا درمان - موسیقی با امیر

به گزارش موسیقی با امیر، شب ادراری از جمله مشکلاتی است که گاهی تا سنین مدرسه ادامه می یابد و بسکمک از والدین بچه ها درگیر را با شرایط دشواری روبرو می نماید. آنچه در پی می آید نگاهی همه جانبه به این مشکل است که می تواند شما را برای مقابله با آن کمک کند. در کشورهای غربی تقریبا 20 درصد اطفال در چهار تا پنج سالگی به دفعات رختخواب خود را خیس

شب ادراری از پیشگیری تا درمان

شب ادراری از جمله مشکلاتی است که گاهی تا سنین مدرسه ادامه می یابد و بسکمک از والدین بچه ها درگیر را با شرایط دشواری روبرو می نماید. آنچه در پی می آید نگاهی همه جانبه به این مشکل است که می تواند شما را برای مقابله با آن کمک کند. در کشورهای غربی تقریبا 20 درصد اطفال در چهار تا پنج سالگی به دفعات رختخواب خود را خیس می نمایند. این نسبت به 13 درصد در شش تا هفت سالگی و یا 2 تا 3 درصد در چهارده سالگی کاهش می یابد. اختلال در کنترل ادرار در اطفال طبقه های اجتماعی مالی بالاتر شیوع بیشتری دارد. این معضل در بچه های با سابقه اختلال در کنترل ادرار در خانواده بیشتر دیده می گردد و در پسران تقریبا دو برابر دختران رخ می دهد. بعلاوه شواهدی دال بر کمتر بودن ظرفیت عمل کردن مثانه این بچه ها در مقایسه با بچه ها عادی موجود است.

درباره فراوانی در پسران و دختران نظریه های متعددی ابزار شده است. در بعضی مطالعه ها 62 درصد مبتلایان را پسرها و 38 درصد را دختران تشکیل می دهند و در مطالعه ای دیگر مبتلایان هر دو جنس را مساوی اعلام نموده اند. علت این اختلاف نظر را به این صورت توجیه می نمایند که والدین در افشای شب ادراری پسر خود کمتر اکراه دارند و درباره دختران حتی الامکان این عارضه را پنهان می نمایند. به علاوه، تحقیقات نشان داده که بهره هوشی مبتلایان اختلاف و تفاوت فاحشی را نشان نمی دهد. البته عقب مانده های عمیق و شدید از این قاعده مستثنا هستند. آمار منتشره در آمریکا نشان می دهد که 10 درصد بچه ها در یک سالگی، 30 درصد در هیجده ماهگی و 65 درصد در 24 ماهگی خود به خود قادر به کنترل شبانه روزی ادرارشان هستند. در واقع ناتوانی کنترل ادرار به حالتی اطلاق می گردد که کودک از سه سال به بالا، چه در روز و چه در شب در کنترل ادرار ناتوانی داشته باشد. گفته می گردد که شیوع بی اختکمک کنشی ادرار در پنج سالگی در پسرها 7 درصد و در دخترها 3 درصد و در 10 سالگی، در پسرها 3 درصد و در دخترها 2 درصد و در 18 سالگی پسرها 1 درصد و در دخترها نادر است.

انواع شب ادراری

شب ادراری را از دیدگاه های گوناگون می توان مورد آنالیز قرار داد که ما در اینجا به چند دیدگاه در تقسیم بندی ها می پردازیم:شب ادراری اولیه: این نوع شب ادراری از زمان طفولیت (بدو تولد) تا سرانجام سیزده یا چهارده سالگی دیده می گردد که اغلب عوامل جسمانی (فیزیولوژیک) دست اندرکار هستند.شب ادراری ثانویه: در این نوع کنترل نکردن ادرار بچه ها مبتلا، مدتی از نظر کنترل دفع ادرار طبیعی هستند و ناگهان به این عارضه یا تغییر رفتار دچار می شوند که این حالت به ویژه پس از چهار سالگی فراوانی بیشتری دارد و اغلب عوامل محیطی و روانی در ایجاد آن موثرند.

علل شب ادراری

در بعضی از انواع شب ادراری ها، علل عضوی و در بعضی دیگر علل روانی است:

الف) علل جسمی:

1 عقب ماندگی ذهنی

2 نقص کنترل حرکتی و ساختمان گردن مثانه

3 نقص حسی مثانه

4 ضخیم شدن جدار مثانه

5 خستگی

6 بیماری های کلیوی

7 دیابت که ترشح ادرار زیاد است.

8 صرع

9 نارسی فیزیولوژیک مثانه به علت کوچک بودن میزان مثانه یا مسمومیت ها و عفونت های عمومی و ضربه های وارده بر ستون فقرات و هم فشارهای وارده بر نخاع.

ب) علل روانی، اجتماعی:

1 گفته می گردد اغلب مقاومت یا ظهور دوباره شب ادراری مربوط به یک موقعیت تنازعی است که به آن وسیله کودک سیر قهقرایی آرام بخش مرحله کودکی را وانمود می سازد. این سیر قهقرایی در صورتی پیدا می گردد که نفوذ و اقتدار والدین تحمل ناپذیر باشد، یا پدر دوباره ازدواج کند یا به علت حسادت در پی تولد یک برادر دیگر باشد و بر همین اساس است که عده ای از روان شناسان می گویند: مشکل های خیس کردن رختخواب نمایانگر علامتی از بعضی اختلال های هیجانی زیربنایی است. در حقیقت دیدگاهی که امروز به طور وسیع مورد قبول است این است که اختلال در کنترل ادرار علامتی از تضادهای هیجانی است.

2 بیان ناخودآگاه مخالفت با غلبه و تسلط والدین

3 اختلال منش در اثر فقدان مسوولیت کودک

بچه ها نوروتیکی که در شب دچار کابوس می شوند.

4 افسردگی

5 جنون کودکی

پ) عوامل محیطی:

1 آشفتگی محیط خانه، ناامنی و اختلال های روانی کودک که در حقیقت منشا و ریشه اصلی هر دو یکی است.

2 شب ادراری ناشی از تغییر محیط عاطفی کودک (رفتن به مهد کودک و مدرسه)

3 تغییر محیط اجتماعی (مهاجرت)

4 اشتیاق فراوان کودک به بازی و علاقه نداشتن به قطع بازی برای دفع ادرار (روز ادراری)

5 فقدان تسهیلات کافی برای دفع ادرار (نداشتن توالت)

6 دور بودن توالت از محل زندگی و خواب کودک

7 تاریک بودن توالت در هنگام شب و دسترسی نداشتن به کلید چراغ برق

8 تغییر موقتی محیط کودک (مسافرت، مهمانی، جابه جایی محل خواب).

9 شرایط نامطلوب فیزیکی توالت و ترس کودک از سقوط در آن

10 شکست تحصیلی کودک

ت) نقص عادتی:

1 بعضی از بچه ها در طول مراحل تربیت یاد نمی گیرند چگونه به کنترل مثانه و مدفوع برسند و تا سنین نوجوانی هم دچار کنترل نکردن مثانه و روده عظیم هستند. اغلب این گونه بچه ها دارای خواب عمیق هم بوده و با اشکال تربیتی موجود به سوی ابتلا به انواع بیماری های روانی هم می فرایند.

2 پرنوشی افراطی کودک، به خصوص در شب. این گونه بچه ها یاد نمی گیرند که چگونه و به چه میزان و در چه زمانی بنوشند و در نتیجه با مثانه پر به خواب رفته و دچار شب ادراری می شوند.

ث) استرس های محیطی:

1 بیماری مادر و بستری شدن او

2 غیبت پدر و مادر حتی به علت مسافرت و طرد شدن کودک

3 مرگ والدین

4 حمایت زیاد مادر (افراط و تفریط در محبت، ناگهان قطع کردن و یا کم کردن توجه و محبت نسبت به کودک)

5 بستری شدن کودک در بیمارستان

6 کودک ترسو، خجول و مضطرب

7 تولد نوزاد نو

8 دور بودن والدین، ترک کردن کودک از طرف والدین یا یکی از آنها (طلاق)، مشاجره های لفظی، دعواهای خانوادگی، مطلوب نبودن روابط اعضای خانواده.

9 رنج های حاصل از مورد تبعیض واقع شدن از جانب والدین، تحقیر شدن و طرد شدن.

10 انضباط شدید در خانه.

11 شب ادراری می تواند گریز گاهی برای کاهش تنش ها و فشارهای روانی ناشی از تمایل های برآورده نشده و ناکامی های منتظره و غیرمنتظره زندگی باشد.

12 شب ادراری ناشی از تماشا فیلم های مهیج و ترسناک

13 وحشت داشتن از تنهایی، تاریکی و احساس خطر کردن. بیشتر ترس های بچه ها ناشی از یادگیری محیطی است.

14 توقع بیجای والدین از کودک و برآورده نشدن آن.

غذای شب، به خصوص غروب میل گردد.

شب هنگام مایع ها (آب، چای و دیگر نوشیدنی ها) را نیاشامد.

کودک باید ساعت 30/9 شب و پیش از خوابیدن حتما به توالت برود.

در صورتی که کودک زودتر از موقع خواب خوابیده، والدین باید هنگام خواب جهت رفتن به توالت حتما او را بیدار نمایند.

باید ساعت شماته دار برای کودک تهیه و دو ساعت به دو ساعت کوک گردد تا با صدای زنگ کودک بیدار شده و به دست شویی برود.

باید تقویمی تهیه گردد که شب های خشک و شب های خیس بستر کودک در آن یادداشت گردد.

جای کودک باید جدا از بستر دیگران گذاشته گردد تا قابل دسترسی و انجام اقدام های تعیین گردد.

کودک باید از خوابیدن در فضای تاریک و سرد و به دور از دیگران و به دور از توالت برحذر شده باشد.

موقع رفتن کودک به دست شویی، یکی از والدین او را همراهی نمایند تا او دچار ترس نگردد.

بر اساس نتیجه جلسه کودک مورد سرزنش قرار گرفته و عصبانی گردد تا موجب ادامه شب ادراری در وی گردد.

والدین باید متوجه موقعیت کودک بوده و با سرزنش و ناسزا بر هیجان و اضطراب او نیفزایند که موجب تشدید شب ادراری و همراه شدن اختلال های دیگری مانند ناخن جویدن و تیک و لکنت زبان گردد.

به کودک اجازه دهید تمایل ها و احساس های خود را آزادانه بیان کند.

مهم تر از همه در صورت پیروز نبودن در کلیه شیوه های صورت گرفته در درمان شب ادراری باید یک مصاحبه پیگیر و واقع گرا با والدین و کودک انجام گیرد تا تعیین گردد که مراحل انجام و پیگیری درمان چگونه از سوی والدین و کودک به عمل می آید.

منبع:http://www.salamat.com

/ن

منبع: راسخون